Het is knot-tijd en de wilgentakken zijn volop aanwezig. Op verschillende internetsites komen de verhalen van paarden die er ziek van worden, maar ook verhalen over paarden die er juist enorm van genieten en er zelfs baat bij hebben. Reden voor mij om eens dieper in het wilgenverhaal te duiken.
Op bokt.nl vond ik een artikel waarin geschreven werd dat de paarden stoned waren geworden na het eten van wilgentakken. Hierover heb ik op internet alleen een waarschuwing gevonden dat het veel drinken van wilgenbastthee verslavend kan zijn. Ook werd aangegeven dat de dopingtest een positieve uitslag zal geven na het eten van wilgentakken. Deze artikelen waren voor mij de directe aanleiding tot deze blog
Allereerst blijken er enorm veel verschillende wilgen te zijn, maar in deze blog heb ik het alleen over de Amandelwilg en de Schietwilg, want het de bast van deze wilgen die salicine bevatten. Niet alleen de bast maar ook het blad werden in de oudheid gebruik bij pijnlijke wonden, ontstekingen en zwellingen. Hippokrates gebruikte het al als pijnstiller. Omslagen met wilgenblad en bast werden ter bestrijding van reumatische pijnen gebruikt.
Recente studies hebben aangetoond dat wilgenbastextract werkzaam kan zijn bij lichte tot matige pijn door reumatische aandoeningen en artrose, maar ook bij hoofdpijn, kiespijn en bij de behandeling van koorts. Het lijkt er op dat, ondanks dat salicine gebruikt wordt voor de productie van aspirine, langdurig gebruik van wilgenbastextract niet dezelfde bijwerkingen heeft als langdurig gebruik van aspirine. Ensink geeft aan dat er geen meldingen van ernstige maagklachten na inname van wilgenbast zijn gevonden in de literatuur en dat onderzoek bij dieren aantoonde dat wilgenbast niet toxisch is voor de maag. Toch waarschuwt ze dat gebruik van wilgenbast wordt afgeraden bij mensen en of dieren met maag, darm, lever of nieraandoeningen.

Op het stoned raken door het eten van wilgen takken doorzoekend kwam ik op sites die beschreven hoe wilgenbastextract werd toegevoegd aan bepaalde drugs zodat juist minder snel gewenning optrad. Wel beschreven de verschillende sites dat wilgenbastextract de eetlust verminderde en de vetverbranding versnelde (dan wel in combinatie met cafeïne en ik neem aan dat er geen mensen zijn die koffie aan hun paard geven). Dit zijn de enige gegevens die ik vond over het gebruik van wilgenbast. Dus waarom het gebruik van wilgenbast een positieve uitslag geeft bij een doping controle is mij niet helemaal duidelijk
Ik denk dat ik de conclusie kan trekken dat het eten van wilgentakken geen kwaad kan, mits je paard geen maag en/of darmklachten heeft. En dat zoals bij alles te veel gebruik niet goed is.
Bibliografie
Ensink, E. (sd). Van wilg naar aspirine, en weer terug. Opgeroepen op januari 7, 2012, van Naturafoundation.nl: www.naturafoundation.nl/?objectID=156
Geen opmerkingen:
Een reactie posten